woensdag 7 januari 2015

Bevalingsverhaal

Vrijdag 5 december was ik nog druk bezig bakte pepernoten en gevulde speculaas.




In de avond gingen we gezellig gourmetten met mijn ouders,zusje en hasr vriend. Die avond besloot ik dat de kerstboom naar beneden moest om 22:00 uur, want ik zou de volgende dag naar beverwijk gaan met mijn ouders.
Want was de 14de uitgerekend en wou nog even 1 dagje weg nu het nog kon. Ik voelde me nog prima kon nog wel even voort zo maar daar dacht Kian anders over. Vrijdag avond lagen we om 23:00 uur in bed,gingen slapen niet te denken dat toen ik om 2.40 uur ging plassen het begon.
2.40 uur: ging plassen en ging weer in bed liggen maar had buikkramp alsof ik te lang had gewacht met plassen. Het zakte weg kwam weer terug. Bij de 4de keer dacht ik zal toch niet en toen ging ik klokken. Om de 12 a 15 min had ik kramp toen zei mijn vriend schat wat ben je onrustig. Ja zei ik denk dat de bevalling is begonnen, hij zei toen nu al.
Toen begon het na elke wee moest ik poepen en toen dat niet meer ging ging ik spugen. Verloor ondertussen ook wat bloed en toen wist ik het zeker, wij worden vandaag ouders. Krampen werden sterker, kwamen sneller achter elkaar.
Om 8 uur verloskundige gebeld weeen kwamen om de 5 a6 minuten. Ze zei bel maar terug als je 2 uur lang om de 3 minuten ween hebt het is je eerste en dat duurt wat langer. Om 9 uur heeft mijn vriend mijn moeder gebeld dat het was begonnen en dan een bezoek aan de zwarte markt er niet in zat. Mijn moeder vroeg of ze moest komen dit hoefde niet. Daarna zijn we naar beneden gegaan maar rond de klok van tien, na veel verschillende houdingen(liggen,staan,zitten,lopen) kwamen de weeen om de 2 a 3 minuten vriend gebeld ze kwam er aan pas om 10:45... Ik zei tegen haar heb een hoge pijngrens dus ben benieuwd hoe ver ik ben. Eenmaal binnen ging ze eerst zelf nog timen o zei ze komen best snel he. We gingen naar boven en daar kreeg ik te horen dat ik al voledige ontsluiting had en als ik wou thuis mocht bevallen. Ik koos op dat moment ervoor om thuis te blijven ipv naar het ziekenhuis te gaan. Mijn vriend belde mijn moeder dat alles erg snel ging en we thuis zouden gaan bevallen.

Rond half 12 kon ik beginnen, mijn vriend en verloskundige hadden alles klaar gelegd en ik mocht gaan liggen op bed. Na een uurtje persen, weeen weg puffen, en toen al best moe ging ze de hartslag luisteren van onze kleine man het lukte hem na het persen niet zijn hartslag snel genoeg normaal te krijgen en rond 1 uur belde ze het ziekenhuis ik moest toch naar het ziekenhuis. Mijn moeder werd weer ingelicht, achteraf had ze p2000 aan staan en had daar de melding dus al op gezien en was helemaal in de stress. Om 13:07 is het ziekenhuis gebeld en rond 13:14 ging ik de ambulance in met flinke persdrang wat erg moeilijk weg te puffen was gingen we naar het ziekenhuis binnen 3 minuten waren we er. Eenmaal op de bevalkamer moest ik van het ene bed naar het andere wat was dat vervelend. Op handen en voeten met veel moeite is het gelukt. Daar stond ik dan op mijn knieen en handen op het beval bed, moest op mijn rug gaan liggen. Maar zat op dat moment midden in een wee, een zuster zei mevrouw u moet op u rug, ik zei ja vind het best maar zit nu in een wee. Na deze wee snel op mijn rug en kreeg een gele band om ivm de hartslag van mijn kleine man. Het lukte niet om zijn hartslag te meten en toen ging het allemaal snel. Hij kreeg iets op zijn hoofdje voor zijn hartslag na twee keer persen zeiden ze mevrouw we gaan u helpen met behulp van een vacuumpomp. Ik reageerde ik vind het best als hij maar zo eruit komt. Ik vond het eng omdat hij zijn hartslag niet goed kon regelen wou hem in mijn armen hebben. Alles werd snel klaar gemaakt, pomp werd erin gebracht en toen vroeg mijn vriend moeten je ouders komen? ik keek hem aan hij was lijkbleek toen zei ik ja doe maar. Hij moest toen op een stoel gaan zitten. Ik hoorde mevrouw je moet nog 2 keer persen en dan is hij er. Nou dat heb ik geweten. Na een flinke knip, twee keer persen kreeg ik Kian in mijn armen. En dan is alles vergeten en geniet je alleen nog maar van je baby in je armen.


Toen moest alles nog gehecht worden hier zijn ze een tijdje mee bezig geweest. Ik moest plassen anders mocht ik niet naar huis, nou ik wist toen al dat word hem niet plas niet als het mort dus heb een nachtje in het ziekenhuis vertoeft met mijn gezin. En op 7 december mochten we naar huis. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten